Ogólnopolskie forum MISH

Żółw

Przejrzałem wizytówki i zauważyłem, że nad wyraz wielu MISHowców interesuje się grami fabularnymi. Żałuję, że nie studiuję w Poznaniu, bo wtedy łatwiej byłoby mi zajmować się nimi naukowo. Aktualnie jest to tylko hobby, ale coraz atrakcyjniejsze wydaje mi się antropologiczne ujęcie RPGów Smile

Czy nie sądzicie, że ciekawy mógłby być wspólny projekt badawczy studentów z różnych miast zogniskowany wokół tego tematu?

No ale w końcu nie samą nauką człowiek żyje. Czy ktoś wybiera się na najbliższy Krakon?

[link widoczny dla zalogowanych]

dis

Sądzimy, Arturze Smile

Czy zagadnienie kreacji swiata w grach 'autonomicznych' (są takie?) i tych adaptujących już istniejące settingi by się tam gdzieś zmieściło?

EDIT: Co do konwentu - po ostatnich 2 Krakonach ciężko się zastanawiam, czy warto... zwłaszcza w tak niewygodnym terminie.

Żółwww · Gość

Możesz rozwinąć?

dis

Zapewne napiszę jakieś zupełne bzdury, ale...:
Każda kreacja świata w erpegu składa się jakby z dwóch płaszczyzn: tego, co jest oczywistością w ramach realizowanej konwencji fabularnej i tego, co istotne w wyjątkowości konkretnego settingu. Z dużym uproszczeniem można przyjąć, że elementy wspólne tych dwóch zbiorów (i posiadające własne rozwiązania mechaniczne) stanowią to, co Majkosz i Madej określili w swoim cyklu prelekcji mianem 'metamechaniki' (tj. mechaniki nie przekładającej się na konkretne mechanizmy działania rzeczywistości - a działania konwencji właśnie).

Istotne w powyższym podziale jest to, iż w grach 'autonomicznych' (tj. nie adaptujących bezpośrednio istniejącego settingu - patrz: DnD czy WoD) elementy należące tylko do zbioru pierwszego nie znajdują dla siebie miejsca w oficjalnej linii wydawniczej. W tych adaptowanych - przeciwnie. Generalnie chodzi o obserwację, w jaki sposób ścisłe trzymanie się litery importowanego do gry settingu tworzy konwencję podwójnie hermetyczną (i tym samym - trudną do realizacji w formie konkretnych scenariuszy) - wcielającą to, co ogólne i nie mające wpływu na mechanikę rozgrywki w ramy tego, co specyficzne.

Żółw

Przykro mi. Czytałem 5 razy i im dłużej czytam tym mniej rozumiem, o co Ci chodzi. Absolutnie nie twierdzę, że mówisz bzdury, może to ja jestem za głupi, a może to wina późnej pory. W każdym razie czy mógłbym prosić, żebyś mi to łopatologicznie wytłumaczył, używając mniej skomplikowanego języka? Najlepiej na przykładach.

PS. Może to moje skrzywienie socjologiczne, ale myślałem o konkretnym projekcie badawczym, bo ludzi którzy się fascynują GNSem i rozkładają RPG na kawałki, które to kawałki potem katalogują, szeregują i opisują tylko po to, żeby były pokatalogowane i opisane uważam za chorych i skrzywionych przez wadliwy system oświaty. Każda teoria musi coś tłumaczyć, a nie tylko samą siebie. Ludzie jak Majkosz, którzy się zajmują teorią RPG poważnie, wiedzą po co to robią. Natomiast wielu jest takich którzy nie wiedzą i odpowiadają "bo to fajne i naukowe". To nie zarzut do Ciebie, tak mnie naszło.

dis

OK. Przyjmując, że grasz w dany system, a nie czyjąś wariację na jego temat (IMHO np. "Jesienna gawęda" jest czymś zupełnie innym niż sam WFRP), to jako MG czy twórca przygody przedstawiasz świat możliwie trzymając się litery podręcznika, right (jest to oczywiście jedynie pewien idealny model)?

To, co nie opisane przez twórców, uzupełniasz swoją ogólną wiedzą i znajomością konwencji gry. I tu zaczyna się problem, bo twórcy np. "Wiedźmina" czy "Game of Thrones" w wielu miejscach wpisują to, co powinno pozostać elastyczne w reguły rządzące światem. Zwłaszcza w tym pierwszym systemie jeżeli pojawia się np. opis zachowania jakiejś grupy czy wyglądu stwora w bestiariuszu, to jest on właściwie zawsze parafrazą fragmentu książki Sapka - tworząc z pojedynczej opisanej sytuacji pewien ogólny wzór ("X musi być/zawsze jest Y" zamiast "X może być Y")

Ostatecznie skutkuje to tym, że oprócz ograniczeń narzucanych przez konwencję twórca przygody (czy MG) ograniczony jest przez 'subkonwencję', uwzględniającą także zupełnie zbędne elementy świata przedstawionego w oryginale (książce, filmie, komiksie), co znajduje konkretny wyraz w konstrukcji przygód do tych systemów.

PS. O ile GNS-owe szufladki są faktycznie śmieszne (i w sumie wtórne w stosunku do teorii Caillois, ale pewnie mi się tylko tak wydaje w związku z pobieżną znajomością tejże), to całkiem możliwe, że też jestem chory i skrzywiony przez wadliwy system oświaty. W razie czego - przepraszam Cię za zawracanie głowy.

Michał Szymański

Jeśli chodzi o projekt to ja jestem za. Jak już wyląduję we Wrocławiu to chętnie się przyłączę. Strasznie mnie ciekawi zjawisko projekcji podświadomości na własną postać gracza i problem scenariusza jako maksymalnie otwartego utworu literackiego (plus jeszcze parę innych) - w ogóle psychologiczna i historycznoliteracka strona rozgrywki. A skoro już jesteśmy w tym temacie, zapytam: w co panowie grają i dlaczego akurat w to?

Stanisław Krawczyk

Warhammer. Może z sentymentu... Przerzuciliśmy się z drużyną na drugą edycję.

dis

Game of Thrones, Star Wars d20, Zew Cthulhu, Warhammer. Te dwa ostatnie przekonwertowane na FATE - jeżeli się nie zetknęliście, polecam. Darmowa, bardzo ciekawa mechanika nastawiona na storytelling.

Michał Szymański

Neuroshima, Warhammer, dawno temu Wiedźmin. A w ogóle najchętniej to bezsystemowe eksperymenty z formułą storytellingu na jakiejś prostej mechanice (np. FUDGE)

Żółw

Dis - prowadzisz Gre o Tron po sesji Smile

Prowadze Kult, Deadlands, Neuroshime, czasem Monastyr. Gram w co sie nawinie. Najczesciej Zew Cthulhu. Ale ostatnio coraz rzadziej Sad

A co do projektu - ja myślę o czymś takim, co by połączyło osoby z różnych miast. i byłoby zadaniem nie dla jednej a dla wielu osób. Jeszcze nie mam koncepcji ale pomyślę nad tym Smile

Może macie jakieś propozycje?

Stanisław Krawczyk

Michał Szymański

Ano działa, potwierdzam, ale jak dla mnie to już chyba nie to...
A naukowość projektu w żadnym razie nie wyklucza grania - w końcu na kimś trzeba eksperymentować, czyż nie? Wink

A moja propozycja co do formuły mogłaby wyglądać np. tak: przez najbliższych parę miesięcy poszukujemy chętnych, zastanawiamy się, budujemy jakiś plan ramowy, a kiedy stwierdzimy własną gotowość, dzielimy się na sekcje zajmujące się poszczególnymi zagadnieniami i budujemy taki porządny, usystematyzowany, naukowy opis zjawiska, podzielony na rozdziały podpisane nazwiskami ich autorów. Z tego co widzę mamy już zalążki ujęcia antropologicznego, psychologicznego i teoretycznoliterackiego, zobaczymy co dalej. Co na to szanowna brać studencka?

Żółw

A co powiecie na to: organizujemy projekt badawczy. Instalujemy sobie jakąś grę online (MUDa, Warcrafta, Second Life, whatever) i przez miesiąc wakacji (np. cały lipiec) intensywnie gramy, badamy, podglądamy, prowokujemy zjawiska i zachowania społeczne w społecznościach graczy. Mówię jak najbardziej poważnie. Jeśliby dobrze opracować projekt, mamy szansę na grant, który pokryje koszty przeprowadzenia badań :]

dis

Pomysł IMHO bardzo dobry. Zwłaszcza, że ujęcie jednej kwestii z perspektywy kilku dyscyplin da chyba bardziej spójny i ciekawszy efekt niż sytuacja w której każdy pogna za jakimś jednym, wybranym przez siebie tematem. Count me in Smile

Żółw - co do GoTa - po sesji zaczynam montować drużynę, także się zacnie składa Smile